امروز قصد دارم به یک روایت مهم در مورد طریقه‌ی عاقبت به خیری اشاره کنم.
خواهش من این است که حتماً به سه نکته‌ی کوتاهی که در انتهای روایت اشاره کردم، دقت کنید و درباره‌ی آن‌ها تأمل هم بکنید.
خدا، برترین مخلوقش را به میان زمینیان می‌فرستد و او را «رحمة للعالمین» معرفی می‌نماید و به او خطاب می‌کند: «إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیم»1.
یکی از راه‌هایی که خداوند متعال برای شناختن پیامبران خود قرار داده این است که هر پیامبر، پیامبر بعد از خود را به مردم معرفی می‌کند. این معرفی، در مورد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نیز صورت گرفته و نام و خصوصیّات ایشان در کتاب‌های مقدّس پیشین - به ویژه تورات و انجیل- به صراحت و تفصیل بیان شده است. قصد دارم در ادامه پیرامون این موضوع کمی بیشتر صحبت کنم.
برخی نهم ربیع‌الاول را سالروز تاجگذاری امام زمان (علیه السلام) معرفی کرده‌اند. و این عنوان -به ویژه در چند سال اخیر- در میان مردم رواج بسیار یافته است.
نظر شما در این مورد چیست؟
